Ευχαριστήρια επιστολή του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών & πάσης Ελλάδος κυρίου Ιερωνύμου Β' για το βιβλίο "Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821" του Νίκου Χαρ. Ασημακόπουλου

 

Ευχαριστήριες Επιστολές Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών της Ελλαδικής Εκκλησίας για το βιβλίο "Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821" του Νίκου Χαρ. Ασημακόπουλου

"Η συμβολή των Σουλιωτών στην επανάσταση του 1821" Νίκος Χαρ. Ασημακόπουλος

Στο παρόν πόνημα τεκμηριώνεται με αδιάσειστα στοιχεία από τις υπάρχουσες ιστορικές πηγές ότι, χωρίς τους αγώνες και τις θυσίες των Σουλιωτών η Ελληνική Επανάσταση θα κινδύνευε να συντριβεί στο ξεκίνημά της ή κατά τους πρώτους χρόνους της.

Τον Δεκέμβριο του 1820, οι Σουλιώτες συμμάχησαν με τον Αλή πασά και από τις 7 έως το τέλος του ίδιου μήνα, κατανίκησαν τη μεγάλη στρατιά των Τσάμηδων στα βουνά του Σουλίου και τη στρατιά δύο πασάδων στα Πέντε Πηγάδια, εξοργίζοντας σε τέτοιο βαθμό τον σουλτάνο, ώστε αντικατέστησε τον αρχιστράτηγο Πασόμπεη με τον Χουρσίτ πασά, τον οποίον από τον Νοέμβριο του 1820 είχε διορίσει Διοικητή της Πελοποννήσου. Η απομάκρυνση όμως του Χουρσίτ και της στρατιάς του απ’ την Πελοπόννησο είχε καταλυτικές επιπτώσεις στο επιτυχημένο ξεκίνημα της Ελληνικής Επανάστασης και αυτό το οφείλουμε στους Σουλιώτες.

Οι νίκες αυτές, που συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της Επανάστασης, ισχυροποίησαν τον Αλή πασά, ο οποίος κατάφερε να αντέξει 12 μήνες ακόμη, καθηλώνοντας την τουρκική στρατιά στα Γιάννενα την κρισιμότερη χρονική περίοδο που, τόσο στην Πελοπόννησο όσο και στη Στερεά Ελλάδα, δινόταν ο υπέρ πάντων αγών, για την εδραίωση της Ελληνικής Επανάστασης.

Αλλά και μετά την καρατόμηση του Αλή πασά, στις 24 Γενάρη του 1822, όταν ο Χουρσίτ, τον Μάιο του 1822, εξεστράτευσε εναντίον τους για να τους εξοντώσει, εκείνοι κατανίκησαν τα πολυάριθμα στρατεύματά του σε όλες τις μάχες γύρω από το Σούλι.

Οι νίκες αυτές εξόργισαν πολύ τον σουλτάνο, με αποτέλεσμα να αναθέσει τη μεγάλη εκστρατεία κατά της Πελοποννήσου στον Δράμαλη και σύμφωνα με τον Δ. Κόκκινο: «αν ο έμπειρος Χουρσίτ ήταν επικεφαλής τόσου στρατού, τα αποτελέσματα της εκστρατείας πιθανόν να ήσαν διαφορετικά από εκείνα που είχεν ο Δράμαλης».

Στις 2 του Σεπτέμβρη του 1822, οι Σουλιώτες, εξ αιτίας της πείνας και του λοιμού που μάστιζε το στρατόπεδό τους, αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να μεταφερθούν στην Κεφαλονιά χωρίς να έχουν ηττηθεί σε καμία μάχη.

Αργότερα όμως επέστρεψαν από τα Επτάνησα και από το 1823 έως το 1829 έλαβαν μέρος σε όλες τις κρίσιμες μάχες της Ρούμελης και της Αττικής και λόγω της απαράμιλλης ανδρείας τους, ήταν εκείνοι που έγερναν την πλάστιγγα της νίκης υπέρ των Ελλήνων.

Το τίμημα σε αίμα, που πλήρωσαν οι Σουλιώτες για την ελευθερία της Ελλάδας, ήταν τεράστιο. Στο τέλος της Επανάστασης, οι μάχιμοι που είχαν απομείνει ζωντανοί, δεν ξεπερνούσαν τους διακόσιους.

Ας σκύβουν ευλαβικά οι επερχόμενες γενιές και ας αποτίουν τον πρέποντα φόρο τιμής στη μνήμη του__

 

Δυτικορουμελιώτες Αγωνιστές του 1821 (Σε 3 τόμους) του Γεώργιου Τσατσάνη

Ο  Ιστοριοδίφης , Δικηγόρος Γεώργιος Τσατσάνης μετά από μακροχρόνια ιστορική έρευνα, έφερε στο φως  5.000  αυθεντικές  βιογραφίες  αγωνιστών της  Δυτικής Ρούμελης  κατά την επανάσταση του 1821. [...] Οι Αγωνιστές του '21 της Δυτικής Ρούμελης, κατά το μέγιστο μέρος άνθρωποι απλοί του λόγγου και της στάνης, που βίωναν καθημερινά τις καταθλιπτικές συνθήκες της σκλάβας ζωής, κάτω από την μπότα ενός αδίστακτου, σκληρού και απολίτιστου αφέντη, μπορούν να παρελάσουν μπροστά στους απογόνους τους, έστω και με καθυστέρηση 180 χρόνων. Αξίζει κάθε είδους θυσία για τους ηρωικούς και αδάμαστους πολεμιστές προγόνους μας του '21, που μπόρεσαν να στηλώσουν το ταπεινωμένο και αποστεωμένο κορμί τους, να καρφώσουν κατάστηθα τον αδυσώπητο εχθρό με την ατσάλινη ματιά τους και με τις ψυχές τους γεμάτες οργή και μίσος, να ορμήσουν καταπάνω στα τουρκικά φουσάτα με το σύνθημα "Λευτεριά ή θάνατος". [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

http://www.verbooks.gr/

Απομνημονεύματα Αγωνιστών 1821

 Επιμέλεια Ασημακόπουλος Νίκος - Ιστοριοδίφης "Εκδόσεις Βεργίνα"

Τα Απομνημονεύματα του Κων. Μεταξά που καταγράφουν φωτίζοντας στιγμές της ελληνικής επανάστασης στις οποίες ήταν παρών.

"Ιστορίαν δεν γράφω, ουδέ σκοπόν είχον να δημοσιεύσω τας σημειώσεις τας οποίας ετήρουν διαρκούντος του Ελληνικού Αγώνος. Αλλά εν τω γήρατι λαβών ανά χείρας συγγραφείς τινας ξένους και Έλληνας, οίτινες εξιστόρησαν τα της Ελληνικής Επαναστάσεως, και θεωρών οπόσον παρεμορφώθη η αλήθεια πολλών γεγονότων, είτε εξ' αγνοίας είτε εκ φαντασίας, και οπόσον εσυγχίσθησαν τα πρόσωπα, αι εποχαί, και αυτά τα γεγονότα, απεφάσισα να γράφω τα Απομνημονεύματα ταύτα. Περιοριζόμενος μόνον εις την διήγησιν των συμβάντων ων ήμην αυτόπτης, και των πράξεών μου, απέφυγον την περιγραφήν εκείνην των γεγονότων άτινα ήμην εις θέσιν να γνωρίζω δια της εις την Ελλάδα παρουσίας μου. [...] "

Κων.Μεταξάς 

Επιμ. Νίκος Ασημακόπουλος

Μαρτυρίες για τη ζωή των Γρηγορίου Ε', του Αναγνωσταρά, της οικογένειας των Δεληγιάννηδων και Πετιμεζάδων από τον Αναστάσιο Γούδα.

Όσο πειστικά κι αν ειπωθούν οι μαρτυρίες των Ελλήνων συγγραφέων για τον χαρακτήρα, τις αρετές και τα βασανιστήρια του πρωτομάρτυρα Πατριάρχη,  δεν μπορούν να γίνουν περισσότερο πιστευτές από τις περιγραφές των δυο Άγγλων διαμαρτυρομένων συγγραφέων Γκόρντον και Φίνλεϊ και των δύο καθολικών διάσημων και επίσημων μάλιστα συγγραφέων, Πουκεβίλ και Πρόκες - Όστεν. Η παρούσα έκδοση είναι πιστή ανατύπωση των πρωτότυπων εκδόσεων του 1872 και 1875. Διατηρείται η γλώσσα και η ορθογραφία του πρωτότυπου.

Αναστάσιος Γούδας 

Επιμ. Νίκος Ασημακόπουλος

http://www.verbooks.gr/e-shop/